Uw naam was?
Het verbaast mij al jaren en vandaag gebeurde het weer. De medewerker die de telefoon aannam verstond mijn naam niet direct. Dat kan ik mij natuurlijk voorstellen. Maar dan: “Uw naam was…?” Dan komt mijn antwoord steevast: “Mijn naam IS Franziska Szabó.” Op dat moment begrijpt de betreffende medewerker de gemaakte fout.
Ik hoop altijd maar dat iemand ervan leert.
Het klinkt on-dienstverlenend
Al is het zo niet bedoeld, ik vind het altijd erg on-dienstverlenend klinken. Er is direct afstand gecreëerd. En dat terwijl dat absoluut niet de bedoeling is geweest van de medewerker in kwestie. Toch voelt het zo.
Hoeveel mensen veranderen van naam?
Waar komt het toch vandaan dat de meeste mensen op die manier vragen naar iemand’s naam alvorens door te verbinden? Je naam krijg je van je ouders en gaat je leven lang mee. Een enkeling zal zijn of haar naam laten veranderen. Maar dat doet tijdens zo’n kort gesprekje met de betreffende medewerker niet terzake.
Telefoon etiquette
Wat is er mis met:
“Wilt u mij uw naam nog even zeggen?” of “Mag ik uw naam nog even (horen)?” Zelfs “Uw naam is…?” is akkoord.
Maar s.v.p. niet meer “Uw naam was…?”
Daar zijn we het nu toch over eens?